Europejskie Standardy

Europejskie mięso wieprzowe i wołowe oraz ich przetwory produkowane są w oparciu o szereg restrykcyjnych standardów i procedur wynikających ze Wspólnej Polityki Rolnej. Oznacza to, że wszyscy producenci żywności funkcjonujący w ramach Unii Europejskiej są zobowiązani do przestrzegania unijnych regulacji pozwalających nadzorować drogę „od pola do stołu”.

Europejskie standardy produkcji żywności opierają się na trzech filarach: bezpieczeństwo, jakość i identyfikowalność produktu. Dla konsumenta oznaczają one gwarancję, że producenci europejskiego mięsa wieprzowego, wołowego oraz przetworów produkują bezpieczne i smaczne produkty.

Europejska polityka bezpieczeństwa żywności w precyzyjny sposób określa zasady funkcjonowania produkcji żywności w UE w ujęciu od pola do stołu. Jej nadrzędnym celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia poprzez gwarantowanie:

bezpieczeństwa oraz wysokiej wartości odżywczej zarówno żywności, jak i pasz dla zwierząt;
wysokich standardów ochrony zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz ochrony roślin;
pełnej transparentności w zakresie pochodzenia, składu, etykietowania i zastosowania żywności.

Podstawą europejskiej produkcji zwierzęcej stanowiącej fundament dla branży mięsnej jest prowadzenie hodowli zwierząt z zachowaniem szacunku i pełnej ochrony zdrowia i dobrostanu zwierząt. Europejskie zasady dobrostanu zwierząt bardzo restrykcyjnie regulują zarówno obszary związane z hodowlą, jak i transport i ubój zwierząt rzeźnych.

Troska o naturalny wzrost zwierząt w dobrych warunkach to wyróżnik europejskiej hodowli, który stanowi podstawę dla tworzenia jakości europejskiej wieprzowiny i wołowiny. Zakaz używania hormonów i stymulatorów wzrostu jest wyrazem najwyższej dbałości o bezpieczeństwo i jakość europejskiego mięsa. Ponadto w UE obowiązują bardzo restrykcyjne przepisy dotyczące antybiotyków, które mogą być stosowane wyłącznie do leczenia stad oraz pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii. W Unii Europejskiej nie jest dozwolone stosowanie antybiotyków do stymulowania szybkiego przyrostu masy u zwierząt. Ich leczenie odbywa się wyłącznie pod nadzorem lekarza weterynarii, a przepisy gwarantują odpowiednie okresy karencji – pomiędzy podaniem antybiotyku a ubojem. Dzięki temu konsumenci mają gwarancję, że jedzą całkowicie bezpieczne i wolne od antybiotyków mięso.

Zapewnianie bezpieczeństwa procesu produkcji i obrotu żywnością w Unii Europejskiej oparte jest na stosowaniu rozwiązań systemowych, które gwarantują minimalizowanie ryzyka i stały nadzór na każdym etapie. Do instrumentów wpisanych w unijną produkcję żywności należą Dobre Praktyki (Good Manufacture Practice (GMP), Good Hygienic Practice (GHP), Good Agricultural Practice (GAP) czy Good Laboratory Practice (GLP) oraz obligatoryjny System analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points).

W ramach prowadzonej działalności europejscy producenci żywności wdrażają ponadto wiele dobrowolnych norm i standardów, które gwarantują dodatkową standaryzację produktów. Należą do nich m.in. standardy ISO, system IFS, system BRC lub prywatne systemy jakości funkcjonujące w UE.

Nowoczesne spojrzenie w krajach Wspólnoty na produkcję mięsa wieprzowego, wołowego oraz ich przetworów uwzględnia każdy aspekt ich jakości. Bezpieczeństwo surowca mięsnego, jego wartość odżywcza, jakość technologiczna oraz pożądane cechy sensoryczne kształtowane są między innymi przez bogate doświadczenie w hodowli, produkcji i przetwórstwie, a także wysoką świadomość wszystkich uczestników łańcucha żywnościowego. Wielowymiarowe oraz odpowiedzialne postrzeganie tych aspektów przez unijnych producentów gwarantuje wysoką jakość wytwarzanych produktów.

Pochodzenie

W państwach będących częścią Wspólnoty Europejskiej wiele uwagi poświęca się pełnej identyfikowalności produktów żywnościowych. Oznacza to, że każdy etap produkcji musi być całkowicie transparentny. W hodowli, zwierzęta znakowane są w momencie urodzenia, a ich stan zdrowia oraz dobrostan monitorowane są aż do momentu uboju. Jednym z podstawowych wymogów w Unii Europejskiej jest możliwość prześledzenia nie tylko pochodzenia surowca mięsnego, ale także dalszych etapów jego przetwarzania i dystrybucji.

Każdy unijny producent ma obowiązek prowadzenia pełnego wykazu dostawców oraz udzielania informacji do jakich podmiotów sam był dostawcą. Powszechnie stosowana w Unii Europejskiej praktyka zgodna z ideą „Od Pola do Stołu” stwarza możliwość prześledzenia całej historii produktu.